Bob Dylan en Hoogeveen

Toeval bestaat niet maar alles wat bestaat is puur toeval. Dit geldt natuurlijk al jaren voor mijn scores op het schaakbord maar dat doet nu even niet ter zake. De snelheid waarmee ik een verliespartij produceer is ongeveer dezelfde snelheid als waarmee Dylan een wereldhit produceert. Als poëzie in snelheid gemeten kan worden dan heeft hij het wereldrecord. Een week voor Dylan zijn nobelprijs won stuurde een schaakvriend mij het volgende nummer

If tomorrow was not an endless highway
If tonight was not a crooked trail
If tomorrow wasn't such a long time
etc.

Met diezelfde schaakvriend kocht ik een gitaar in Meppel en speelde meerdere Dylan songs voor hem. Nu prikkelde hij weer mijn Dylan verleden. Meteen ging ik grasduinen op Youtube. Op zijn eerste plaat speelt hij het nummer ‘In my time of dying’, een cover van Blind Willie Johnson uit 1929. Het enige nummer bij mijn weten dat hij met bottleneck speelt. Blind Willie doet het beter maar die was zwart en blind en daar valt niet tegen op te boksen. Het opvallende is, in het nummer van Dylan op Youtube, dat hij te zien is aan een schaakbord, met een tegenstander en een stelling. De partij is niet te vinden in welke database dan ook.

Mijn schaakvriend was helderziend over zeven dagen maar een andere Nobelprijswinnaar kon 37 jaar overbruggen. Elias Canetti schreef in 1935 ‘Het Martyrium’ en daarin kwam de dwerg Fischerle voor, die wereldkampioen schaken wilde worden. Zeven jaar voor zijn conceptie was de ambitie van Fischer om het wereldkampioenschap te verwerven reeds verwoord door Canetti. Theo heeft zeker ooit een fragment uit dit boek in het clubblad geplaatst.

Op dit moment hebben we een blog en dan krijg je cookies. Tevens vraagt de club of we ergens op willen clicken als we iets online bestellen. Ik click en de club verklikt mijn internetgedrag voor geld.  Als onbezoldigd querulant protesteer ik hiertegen. Dit protest gaat niet werken en het waarom vind je
wederom in een boek van Elias Canetti. Dit boek heeft de titel: ‘Massa en macht’. Zijn inspiratiebron was de opkomst van het ‘Nationaal Socialisme’. Ook dit boek is nog steeds actueel. Daarom wil ik Bob Dylan als president van de VS.  Ik ken zijn antwoord al, ‘It ain't me babe’.  But no one plays the blues like Blind Willie Mc Tell.

Toon M