Stukkenjagers schudt Wageningen af in zwaarbevochten duel

In klasse 1B lijkt de strijd om de promotie naar de Meesterklasse gespeeld. Voerendaal, dat slechts een gelijk spel afgaf, stond voorafgaand aan de zevende ronde maar liefst drie matchpunten voor op het drietal teams dat in de achtervolging moest. Maar de kans dat Voerendaal de promotie ontloopt, lijkt nihil.

Naast DSC uit Delft speelden er twee tegen elkaar: Wageningen en De Stukkenjagers. Omdat de strijd om de eerste plaats al vrijwel gestreden is, worden er andere doelstellingen bepaald. Zo had Wageningen aangegeven dat hun speler, Stefan Bekker, in de running was voor een IM-norm. Hij had dan echter nog een IM nodig om überhaupt te mogen hopen op dit mogelijke resultaat. Stukkenjagers bood aan om hun eigen Stefan, Stefan Beukema dus, die nog niet zo lang de titel in zijn ransel mag voeren, tegenover hem op te stellen. Daarvoor had teamleider Anne Haast een ander verzoek ingediend. Namelijk of de auteur van dit verslag misschien gekoppeld kon worden aan grootmeester Jan Timman. Met het stormachtige begin van 5 uit 5, inclusief een overwinning op GM Maarten Solleveld, zou een grootmeesterresultaat wel eens tot de mogelijkheden behoren. GM Andrei Orlov was dan weliswaar de tweede grootmeester die toegevoegd kon worden aan dit rijtje, maar door te winnen had hij de eventuele norm al wat moeilijker gemaakt. Maar uiteraard was Wageningen wel bereid mee te werken en zo zou de wedstrijd dan ook gespeeld gaan worden met deze twee duels op de eerste twee borden.

Voorafgaand hieraan had het gehele eerste team zich verzameld in huize Kampman te Veenendaal. De ouders van onze eigen Tijmen waren zo vriendelijk om een vorstelijk ontbijt te presenteren als ultieme voorbereiding op deze match. Daarmee blijft het traditionele ontbijt van het vlaggenschip – als teken van teambuilding – na zoveel jaren nog steeds overeind. Maar dit was bepaald geen traditioneel ontbijt. Integendeel: al bij aankomst ontwaarden wij buiten een bordje “Biologische honing”

De vader van Tijmen blijkt een veelzijdig man te zijn die in zijn vrije tijd onder andere als imker fungeert. Met veel passie vertelde hij over deze hobby waarbij zichzelf blootstelt aan bijensteken als hij de verse honing uit de bijenraten weet te schrapen. De hoeveelheden honingen worden keurig in potjes gedaan met etiket en na afloop van het vorstelijke ontbijt werden alle spelers getrakteerd op een eigen geproduceerd potje honing. Wat een geweldige geste. Herman viel letterlijk met zijn neus in de boter, pardon honing, omdat hij nog enkele vragen stelde over de structuur van honing. Nadat meneer Kampman zijn wetenschappelijke betoog had afgerond, kreeg Herman zelfs nog een tweede potje honing met een andere structuur honing mee. Uiteraard met de verzekering dat die in goede handen zou zijn omdat deze honing graag thuis geconsumeerd wordt.

Daarvoor was het hele gezelschap al naar buiten meegetroond waar vader Kampman zijn nieuwe trots, de ‘rookoven’ had laten bezichtigen. Want in deze rookoven was de zalm gerookt die al geserveerd was tijdens het ontbijt. Ook hier kregen de toehoorders een hele wetenschappelijke benadering van het roken van vis voorgeschoteld, evenals de wijze waarop uit eikentakken champignons worden geactiveerd. Als het doorgaat, kan het ouderlijk huis van Tijmen op de erfgoedlijst gezet worden om omgezet te worden in een openbaar museum waarop de eigenaar zijn geïnteresseerde publiek gepassioneerd deelgenoot mag maken van zijn bijzondere hobby’s. Onze conclusie was na afloop dat het hier ongetwijfeld niet bij zal blijven, naar wat hij ons nu al had laten zien!

Omdat de tijd vloog was er gelukkig iemand die duidelijk maakte dat er ook nog geschaakt moest worden en dat wij de rit naar Wageningen nog niet al te laat zouden maken. Toen het Tilburgse autopark uit Veenendaal wegreed, was duidelijk dat we – na zo zwaar getafeld te hebben – een zware middag tegemoet zouden gaan…

Dat werd ook al spoedig duidelijk toen de partijen begonnen waren. IM Stefan Beukema had het met zwart moeilijk tegen de andere Stefan (Bekker), hoewel de opening voor hem vrij redelijk was verlopen. Maar na een foutieve afwikkeling van zwart, drong er een witte toren over de zevende rij naar binnen en toen stond wit op winst. Hij verzuimde een paar maal de beslissende klap uit te delen en werd toen op de 44^ste zet verrast met een mooie zet, waardoor het punt ineens aan de overkant van de tafel belandde. Daarmee is de kans op een IM-norm een stuk lastiger, zo niet onmogelijk geworden.

Daarvoor had de andere Beukema in het Stukkenjagersteam, de 15-jarige Jasper, (niet zo lang geleden FM geworden!) ook al een vol punt opgestreken. Hij hield in een Franse partij zijn tegenstander, de toch niet zwakke Erwin Oorebeek, aardig onder de duim. En dat nadat de opening voor hem niet al te voorspoedig was verlopen.

Er werd nog een succesje aan Stukkenjagerskant behaald. Bianca de Jong-Muhren, die zeer geboeid had zitten luisteren naar de hele verhandeling over de honingbij, de rol die de koningin daarin speelt, ging als een mes door de boter, sorry honing.

Een Chess Queen op het schaakbord die associaties met een Bijen Koningin oproept is natuurlijk een levensgevaarlijke tegenstander geworden. En dat werd al spoedig bewezen toen haar opponent, David van Eekhout, zich ...h7-h6 permitteerde terwijl hij daar kort gerokeerd had. Dit pionzetje werkte als een rode lap op een stier, pardon koningin, want Bianca speelde ogenblikkelijk g2-g4, h2-h4, g4-g5 en de rest laat zich raden.

Ondertussen had zich ook al een nieuwe overwinning aangediend, namelijk die van Lars Vereggen, ook al een FM binnen onze gelederen. Die kreeg een invaller (Cees van de Waerdt) aan Wageningse kant tegen en hoewel de trotse koploper van de Stukkenjagers Open ietwat ongeïnspireerd achter het bord zat, haalde hij toch de volle buit binnen.

En dat was nodig ook, want bij Wageningen waren er een paar die flink van zich afbeten. Een van de eerste die dat deed was Jermo Kooijmans, die in een scherpe stelling profiteerde van een paar foutjes van de Nederlandse dameskampioene.

En ook Fred Jonker deed van zich spreken door de hierboven vaak genoemde Tijmen Kampman in een Franse verdediging onderuit te halen.

Tegelijkertijd slaagden de Wageningers aan de laatste twee borden er ook in om een substantieel ratingoverwicht van de Stukkenjagers te neutraliseren. Zo hield Bert Torn Mart Nabuurs op remise en ook Mark Haast kreeg FM Erik van den Dikkenberg niet omver.

Omdat ondertussen nog een zwaar gevecht op het eerste bord ook in het voordeel van Wageningen werd beslecht, werd de wedstrijd toch ineens heel spannend. GM Jan Timman had met de zwarte stukken de grootmeesteraspiraties van IM Herman Grooten in de kiem gesmoord.

Zo was de tussenstand gekomen op 4-5 in het voordeel van de Tilburgers met nog één duel gaande op het zesde bord waar IM Sander van Eijk een ontketende Nick Bijlsma tegenover zich zag. In een scherpe Siciliaan kweet Nick zich uitstekend van zijn taak door de angel uit wits aanval te halen. Daarna slaagde hij erin de pionnenstructuur bij de tegenstander te versplinteren die toen zijn heil nam in een afwikkeling waarin hij twee stukken voor een toren offerde. Dat liep niet goed voor hem, hoewel er een razend moeilijk eindspel op het bord kwam. Bijlsma speelde dat met vaste hand naar winst en haalde zo de zege voor De Stukkenjagers in deze zwaar bevochten wedstrijd binnen. Hieronder de analyse van Nick zelf.

Een bezoekje aan een aardig Mexicaans restaurantje in Wageningen was een mooi besluit van een dagje uit. Toen we wat lang moesten wachten totdat het eten opgediend zou worden en iemand daar een opmerking over maakte, liet een van de aanwezigen zich ontvallen dat hij er geen probleem mee had: hij had nog altijd het gevoel dat het ontbijt niet helemaal verteerd was…

Herman Grooten